Ποια εμβόλια είναι απαραίτητα και γιατί;
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο εμβολιασμός αποτελεί μία από τις πιο αποτελεσματικές και επωφελείς υγειονομικές παρεμβάσεις, αφού κάθε χρόνο σώζει εκατομμύρια ζωές. Αυτό αποκτά ακόμη μεγαλύτερη σημασία, όταν αναφερόμαστε σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού όπως είναι οι ηλικιωμένοι, τα παιδιά και οι ασθενείς με χρόνια υποκείμενα νοσήματα, όπως είναι οι ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 ή τύπου 2 είναι ένα από τα συχνότερα χρόνια νοσήματα που επηρεάζει όλα σχεδόν τα συστήματα του ανθρωπίνου σώματος και αποτελεί παράγοντα κινδύνου για σοβαρές λοιμώξεις. Ακόμα και όταν ένας ασθενής είναι καλά ρυθμισμένος, μπορεί να επιβαρύνει την λειτουργική ικανότητα του ανοσοποιητικού συστήματος με αποτέλεσμα οι ασθενείς αυτοί να νοσούν συχνότερα αλλά και σοβαρότερα από ιογενείς αλλά και μικροβιακές λοιμώξεις, αυξάνοντας τον κίνδυνο θνησιμότητας η σοβαρής νοσηλείας. Ο αυξημένος κίνδυνος των διαβητικών ασθενών για λοιμώξεις επιβεβαιώνεται και στην τρέχουσα παγκόσμια πανδημία του κορωνοϊού όπου ο σακχαρώδης διαβήτης αναγνωρίζεται ως ένας από τους παράγοντες κινδύνου για αυξημένη νόσηση και δυσμενή έκβαση (2-3 φορές υψηλότερος κίνδυνος νόσησης σε σχέση με τους μη διαβητικούς).
Το Εθνικό Πρόγραμμα Εμβολιασμών Ενηλίκων περιλαμβάνει δώδεκα εμβόλια, τα οποία κάθε ένα από αυτά συνιστάται για συγκεκριμένες ηλικιακές ομάδες ασθενών, συνεκτιμώντας πάντα τους επιβαρυντικούς παράγοντες, τα χρόνια νοσήματα και φυσικά το προηγούμενο ιστορικό εμβολιαστικής τους κάλυψης.
Οι κατευθυντήριες οδηγίες της Ελληνικής Διαβητολογικής Εταιρίας 2020, οι συστάσεις του Εθνικού Προγράμματος Εμβολιασμών Ενηλίκων και οι οδηγίες της Αμερικάνικης Διαβητολογικής εταιρίας 2020 μας επισημαίνουν ότι οι ασθενής με Σακχαρώδη Διαβήτη ΠΡΕΠΕΙ να εμβολιάζονται έναντι του πνευμονιόκοκκου, καθώς ετησίως έναντι της γρίπης , διότι σύμφωνα με επίσημες μελέτες οι ασθενείς με Σακχαρώδη διαβήτη έχουν έξι φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να νοσήσουν βαριά και να χρειαστούν νοσηλεία από γρίπη καθώς µεγαλύτερο κίνδυνο νοσηλείας από πνευμονιοκοκκική πνευµονία που είναι μια σοβαρή λοιμώξη του αναπνευστικού συστήματος, με πολύ αυξημένη θνησιμότητα στα άτομα με υποκείμενη νόσο.
Ο αντιγριπικός εμβολιασμός διενεργείται κάθε χρόνο κατά το χρονικό διάστημα Οκτωβρίου-Νοεμβρίου και χρειάζονται περίπου 2 εβδομάδες από τον εμβολιασμό ώστε ο οργανισμός να δημιουργήσει προστατευτικά αντισώματα για τη γρίπη. Στους ενήλικες επαρκεί μόνο μία δόση αντιγριπικού εμβολίου τον χρόνο, διότι έχει αποδειχτεί ότι η επαναληπτική δόση του δεν προσφέρει βελτίωση της ανοσίας.
Όσο αφορά τον αντιπνευμονιοκοκικό εμβολιασμό υπάρχουν δύο εμβόλια που έχουν έγκριση για προφύλαξη από την νόσο του πνευμονιόκοκου στους ενήλικες:
- Το 13-δύναμο συζευγμένο πνευμονιοκοκκικό εμβόλιο (PCV-13, Prevenar 13)
- Το 23-δύναμο πολυσακχαριτιδικό πνευμονιοκοκκικό εμβόλιο (Pneumovax) που προστατεύει έναντι 23 οροτύπων του πνευμονιόκοκκου
Για την πλήρη αντιπνευμονιοκοκική κάλυψη είναι απαραίτητη η διενέργεια και των δύο εμβολίων όπου συστήνεται πρώτα η εφάπαξ χορήγηση μιας απλής δόσης του 13-δύναμου συζευγμένου πνευμονιοκοκκικού εμβόλιου (Prevenar 13) και εν συνεχεία η χορήγηση του 23-δύναμου με μεσοδιάστημα ενός έτους. Άτομα που έλαβαν 1 ή 2 δόσεις του 23 δύναμου πριν την ηλικία των 65 χρονών, θα πρέπει να πάρουν ακόμα μία δόση σε ηλικία 65 ετών και άνω , υπό την προϋπόθεση ότι έχουν περάσει τουλάχιστον 5 χρόνια από την προηγούμενη δόση.
Στους ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη επιπλέον συστήνεται ο εμβολιασμός έναντι :
- Hπατίτιδας Β: Διότι έχει παρατηρηθεί μια αύξηση κρουσμάτων ηπατίτιδας Β πιθανότατα λόγω που ενδεχομένως οφείλεται ενδεχομένως σε λανθασμένη επαφή με μολυσμένο αίμα ή μέσω μη ορθής χρήσης εξοπλισμού των διαβητικών (λανθασμένη ή ατυχής χρήση σκαρφιστήρων νυγμού δακτύλων για μέτρηση σακχάρου του αίματος, βελόνων ινσουλίνης κτλ) και συστήνεται σε τρεις δόσεις.
- Tετάνου– Διφθερίτιδας-Ακυτταρικό κοκκύτη (Td/Tdap).
- Ιλαράς – Ερυθράς – Παρωτίτιδας (MMR).
- Ανεμοβλογιάς (VAR) :εάν δεν έχουν νοσήσει στο παρελθόν
- Eρπητα Ζωστήρα (ζων εξασθενημένος ιός – ZVL): Συνίσταται σε όλους τους ενήλικες άνω των 60 ετών, ανεξάρτητα από το εάν νόσησαν από έρπητα ζωστήρα και που έχουν προσβληθεί από τον ιό της ανεμοβλογιάς διότι υπολογίζεται ότι το 25% με 33% των ανθρώπων θα παρουσιάσουν έρπητα ζωστήρα σε αυτή την ηλικιακή ομάδα. Η αύξηση της ηλικίας και η μείωση της άμυνας του οργανισμού είναι παράγοντες που συμβάλλουν στην επαναδραστηριοποίηση του ιού της ανεμοβλογιάς και στην εμφάνιση του έρπητα ζωστήρα.. Γίνεται σε μία δόση και προφυλάσσει τόσο από την εμφάνιση του έρπητα όσο και από την εμφάνιση της μεθερπητικής νευραλγίας.
Συμπερασματικά οι λοιμώξεις συχνά επιπλέκουν την κλινική πορεία και την ποιότητα ζωής των ασθενών με ΣΔ. Η μόνη αποτελεσματική θεραπεία καθώς και προστασία έναντι των λοιμώξεων αυτών που μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές επιπλοκές στην υγεία των ασθενών με Σακχαρώδη Διαβήτη είναι η ΠΡΟΛΗΨΗ με την ορθή χρήση των εμβολίων
